Andrzej Juchniewicz współzałożyciel, prezes Bełchatowskiego Towarzystwa Fotograficznego, które powstało w 2007 roku. Członek Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej Stowarzyszenie Twórców (numer 345). Bardziej działacz niż fotografik, organizator wielu warsztatów fotograficznych (dziewięć edycji Międzynarodowych warsztatów ENERGIA), plenerów oraz szkoleń. Organizator ponad 100 wystaw fotograficznych w galeriach własnych tj. Galeria „Na Piętrze” w MCK Bełchatów, Galerii w Przychodni MegaMed w Bełchatowie oraz działającej od roku galerii w Galerii Handlowej Bawełnianka w Bełchatowie, a także na Litwie w Taurogach, Czechach w Pardubicach, na Ukrainie w Kijowie oraz Myślenicach.

W samej fotografii zainteresowanie wzbudza fotografia przyrody, którą realizuje w podgrupie „porannych traperów”, a także fotografia studyjna połączona ze scenografią i grą światłem.

Zdjęcia prezentowane na wystawie w cyklu i pod tytułem „Mroki nocy” odnoszą się właśnie do tej tematyki.

Paweł Woszczyk fotografią interesował się od zawsze. Na początku była to przygoda, własnoręcznie wywoływane filmy i zdjęcia w łazienkowej ciemni, oczywiście czarno białe. Obiektywy i sprzęt (DRUCH, SMIENA, ZENITH), który wtedy miał oraz wiedza o optyce, nie pozwalały na profesjonalną fotografię. Dopiero z nastaniem ery aparatów cyfrowych pojawiły się nowe możliwości. Fotografia przyrodnicza stała się pasją, a rejestrowanie niesamowitego świata fauny i flory sensem wszelkich wypraw. Uwielbia wczesne poranki, kiedy wraz ze wschodem słońca budzi się życie. Mali mieszkańcy łąk i lasów mienią się kroplami porannej rosy, a ptasie trele umilają obcowanie z przyrodą. Możliwość przebywania w tak magicznej scenerii jest bezcenna, pozwala zachować obrazy, zapachy, kolory, na długie wieczory jesiennej szarugi. „Choć ze mną po lesie wędrować się nie bój, są miejsca na ziemi, gdzie jeszcze nikt nie był”. Może ty będziesz pierwszy, może staniesz się odkrywcą. Artysta mieszka w Warszawie. Działa w Bełchatowskim Towarzystwie Fotograficznym, jest jego członkiem – założycielem. Zawodowo zajmuje się energetyką. Pracuje w Towarzystwie Gospodarczym Polskie Elektrownie.

Patronami wystawy są:

Prezes PGE GiEK S.A. Pan Jacek Kaczorowski
Prezydent Miasta Bełchatowa Pan Patryk Marjan
Starosta Bełchatowski Pan Jacek Zatorski.

Cykl prac pt. „Materia” jest inspirowany sztuką wytwarzania papieru czerpanego i ceramiki. Ta wystawa to próba wykorzystania tych technik do stworzenia nowej wartości, obiektów dekoracyjnych, będących próbą stworzenia nowego plastycznego języka.

Alicja Galewska to architekt wnętrz, malarka, absolwentka wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych, prowadzi własną pracownię projektową, firmę Wnętrza, nieprzerwanie od 1997 roku. Projektowanie traktuje jak sztukę użytkową, która ma odpowiadać na potrzeby człowieka i tworzyć przyjazne, dobrze zorganizowane miejsce do życia, odpoczynku i pracy. Na styku dwóch estetyk, potrzeb klienta i kreacji projektanta powstają wyjątkowe mieszkania, domy, a także realizacje przestrzeni publicznych: restauracje, biura, hotele. Stworzyła autorską kolekcję designu, opracowując nowe wzory: mebli, lamp i luster GA.

Wystawa potrwa do 30 września.

Autorka o sobie:

Jeżeli można powiedzieć, że sztuka rozkwita w zakamarkach duszy, to tak właśnie jest u mnie. Namiętność do malowania zrodziła się we mnie nagle, nieoczekiwanie w chwilach bólu i żałości. Żar ukryty głęboko w sercu domagał się wydobycia na zewnątrz, przelania na płótno i pokazania światu. Moje obrazy nie wywodzą się z żadnej szkoły artystycznej. Uderzają swoją prostotą, energią kolorów, ale są także przeniknięte moimi emocjami, radościami, tęsknotami i smutkami. Każde malowane płótno jest dla mnie podróżą w głąb siebie, poszukiwaniem równowagi między zewnętrznym światem a wewnętrznym doświadczeniem.
‍W swoich pracach łączę farby akrylowe, pastę strukturalną i szlagmetal, tworząc wielowymiarowe kompozycje. Zachwyca mnie bogactwo natury, pełna kolorów energia, która inspiruje mnie każdego dnia. Z jednej strony staram się oddać w moich dziełach rzeczywistość w sposób bardzo realistyczny, dbając o każdy detal i drobiazgowość. Z drugiej zaś, pozwalam wyobraźni na swobodne loty, dodając nieoczekiwane elementy, kontrastowe barwy. Malowanie dla mnie to jak powrót do dzieciństwa, gdyż uwielbiam bawić się kolorami i formami jak dziecko ciekawe świata i naiwne.

Wystawa „Na skrzydłach kolorów życia” jest spotkaniem obrazu i słowa, duszy i emocji. Podczas spotkania zostanie odczytany wiersz pt. „Skrzydła”, którego autorką jest bełchatowianka Anna Giesko. Inspiracją do powstania utworu był obraz „Wyzwolenie”.

„Skrzydła”

Krajobraz jakby wyjęty z horrorów Kinga
przestrzeń wypełniona szarością i smutkiem
musisz przystanąć i się zamyślić
co słabszy może poczuje strach
jakąś wewnętrzną trwogę bijącą w pulsujących skroniach
drogi właściwie nie ma
jest bezlitosna pustka
jakiś rozmyty surowy horyzont
szarpanina nocy za brzegiem której wyłania się jednak dzień
i te skrzydła
którymi będziesz wzbijać się już tylko na szczyt
wczorajszy sen blaknie jak popiół z papierosa
w ciasnym kamiennym ciele pęka oddech
zrywa się ptak
i tylko jeszcze nie wiem
czy to ptak czy może serce?

To już czwarta wystawa florystów i pasjonatów florystyki, na której swoje kompozycje zaprezentują Dorota Słowińska i Mariusz Gosławski.

Każdy z nas uwielbia marzyć. Marzenia pozwalają nam przetrwać prozę życia. Są ludzie, którzy boją się je realizować. Są też tacy, którzy żyjąc marzeniami, tworzą miejsca tak oderwane od rzeczywistości, jak inspirujące i potwierdzające, że da się żyć bajką. Inspiracją do powstania wystawy jest powieść Lewisa Carolla – „Alicja w Krainie Czarów”. Codzienny świat Alicji, daleko odbiega od tego, w którym przypada jej rozpocząć swoją senną przygodę. Marzenia na jawie to forma uwolnienia dla dziewczyny, która nie odnajduje się w konwenansach i regułach narzuconych przez wyższe sfery. W zaczarowanej krainie znajduje ukojenie, zrozumienie i akceptację, a ekscentryczność jej przyjaciół tylko utwierdza bohaterkę w przekonaniu, że odnalazła swój zaczarowany świat. Szaleńcza i tajemnicza wędrówka to również źródło wielu doświadczeń, które budują naszą wizę życia, a każdy z bohaterów, którego spotkamy na swojej drodze, pozwala wzbogacić wizję naszego świata. Ogród Alicji, świat sennych marzeń, miejsce szaleństwa i fantazji udekorowane kompozycjami kwiatowymi - roślinami z naszych ogródków, pól, lasów i łąk – to świat, do którego zapraszamy. Bo przecież przyroda, która nas otacza, jest tak piękna, tylko wystarczy szeroko otworzyć oczy, aby zobaczyć całą jej magię i przenieść się do Krainy Czarów. W XIX wieku – epoce, w której Lewis Carroll pisał o przygodach Alicji - Wiktorianie byli zafascynowani przyrodą i warto spróbować zobaczyć tę wystawę tak, jak oni to robili – z zapartym tchem i zachwytem.

„Życie ulicy” - Petr Vlasák - czeski fotografik urodzony w Pradze, członek Bełchatowskiego Towarzystwa Fotograficznego, uczestnik warsztatów, wystaw fotograficznych wnoszący bardzo ważny wkład w rozwój artystyczny jego członków. Od 20 lat pracuje w fotografii amatorskiej i profesjonalnej. Zdobył pierwsze miejsca w konkursach fotograficznych we Włoszech i Austrii, a także wiele wyróżnień na konkursach w: Słowacji, Ukrainie i Niemczech itd. Współzałożyciel magazynu o fotografii artystycznej Photoart (2006 - 2010). Swoje fotografie publikował między innymi w niemieckim czasopiśmie „Schwarz und Weiss

fotografie”. Organizator warsztatów i plenerów w Czechach i za granicą. Wystawy: Indywydualne - Czechy - Praga, Czeski Krumlov, Plzeň, Trutnov, Otrokovice. Słowacja - Ružomberok, Banska Bystrica. Polska – Myślenice, Bełchatów, Warszawa. Zbiorowe, Czechy, Austria, Niemcy, Włochy, Hiszpania, Węgry, Polska.

Na wystawie pokazane zostaną prace pod tytułem „Życie ulicy” - autor koncentruje się na ludziach - bo to oni są najważniejszym, dynamicznym i barwnym elementem z życia ulicy. W swoich pracach pokazuje realizm, a także naturalność. Fotografując, poświęcił dużo czasu na obserwacji oraz uchwyceniu tego, co dzieje się na ulicy, w taki sposób, aby równocześnie być niewidocznym dla ludzi przemieszczających się po niej.

„Pribehy jednoho spagatu – Opowieść o sznurku” - ALFA Pardubice

Klub fotograficzny ALFA istnieje w Pardubicach od 1969 roku. Od tego czasu zmieniali się jego członkowie, przybywali nowi, pełni entuzjazmu fotografowie. Regularne spotkania odbywają się od 55 lat w każdy nieparzysty poniedziałek. W 2004 roku Libor Němec przejął kierownictwo klubu i z sukcesem prowadzi go już od dwudziestu lat. Aktualnie spotykamy się w studiu znakomitego pardubickiego fotografa. W Czechach mamy konkurs dla klubów fotograficznych zwany obwodami mapowymi. Każdy klub fotograficzny tworzy zestaw zdjęć zwany mapą. Mapy są rozpowszechniane wśród uczestniczących klubów fotograficznych przez rok, a ich członkowie oceniają zdjęcia. Na koniec wszyscy biorą udział we wspólnym spotkaniu ewaluacyjnym. ALFA uczestniczy w okrążeniu mapy Ratibořic (dla ciekawości – uczestniczy w nim także jeden polski klub fotograficzny).

Członkowie klubu fotograficznego ALFA to aktywni fotografowie. Często się spotykamy, chodzimy na warsztaty fotograficzne, organizujemy wycieczki po Czechach, aby przywieźć do domu jak najwięcej zdjęć.

Patronem wystawy jest Prezydent Miasta Bełchatowa Patryk Marjan.

Autor o sobie:

Nazywam się Kuba Klimczak, od kilkunastu lat jestem pasjonatem fotografii. Mieszkam od urodzenia w Bełchatowie, gdzie od początku mojej przygody z aparatem odkrywam ciekawe miejsca które mogę uchwycić na zdjęciach. Wyjątkowość danej chwili i pięknego światła potrafi nawet najzwyklejszy krajobraz zamienić w niezwykłą scenerię. Piękno jest wokół nas, a żaden dzień się nie powtórzy. Podczas wystawy zaprezentuje kadry i wyjątkowość naszego miasta.

Wystawę możecie oglądać do końca sierpnia.

Na wystawie prezentowane będą ręcznie tworzone, unikatowe obiekty ceramiczne, które powstały w pracowni w Grocholicach pod czujnym okiem instruktora Alicji Przydrygi. Misy, butle, patery zostały wypalone różnymi technikami, z czego na szczególną uwagę zasługują prace wypalone w piecu plenerowym. Pracownia w Grocholicach specjalizuje się w starobałkańskiej metodzie wypału ceramiki obvara oraz XVII-wiecznej japońskiej metodzie raku. Alternatywne techniki wypału ceramiki są w Polsce mało znane, dlatego zachęcamy do odwiedzenia naszej wystawy, gdzie będą zaprezentowane obiekty, które ujmują swoim pięknem i oryginalnością.

Wystawę możecie oglądać do końca lipca.

Wystawa jest podsumowaniem rocznej pracy dzieci należących do grup plastycznych „Kolor” i „Kreska” działających przy Miejskim Centrum Kultury. Opiekunami grup są instruktorki Małgorzata Kucharska oraz Katarzyna Florczyk.

Serdecznie zapraszamy.
Wystawę możecie oglądać do 30 czerca.

Akwarelki, Koło Artystyczne i Akademia Małego Ceramika oraz Pracownia Ceramiczna w Grocholicach, te cztery grupy działające przy Miejskim Centrum Kultury zaprezentują swoje prace podczas wspólnego wernisażu. Na wystawie zobaczycie dzieła, które zostały wykonane samodzielnie podczas zajęć. Będą one podsumowaniem rocznej pracy uczestników.

Zapraszamy.
Wystawa potrwa do 27 czerwca.

Na wystawie swoje prace zaprezentują bełchatowskie artystki, które tworzą ceramikę pod okiem instruktor Alicji Przydrygi.

Finisaż wystawy odbędzie się 29 maja o godzinie 18:00.

Maksymilian Aleksander Kreutz-Majewski o swoich pracach:

Prace zaprezentowane w Galerii MCK powstały w latach 2022-24, są to obrazy i rzeźby. Pierwszy powstał cykl obrazów zatytułowany „black-yellow”, który z czasem zaczął się powiększać o kolejne prace. Inspiracją do powstania tego cyklu był element prostokątny z zaokrąglonymi kątami. W moich pracach element ten ma bardzo wielkie znaczenie, gdyż przez powtarzalność tworzy on różne układy geometryczne, występuje on też w różnej skali. Takie konfiguracje tworzą wewnętrzną przestrzeń obrazu. Eksperymentuję z formą, kompozycją i kolorem, często też używam różnych farb olejnych, akrylowych czy emulsyjnych. Proces powstawania tych prac pod względem konstrukcji jest bardzo złożony i przemyślany. W obrazach tych używam specjalnych faktur, które w połączeniu z gładką powierzchnią przypominają formę płaskorzeźby.

Rzeźby, które przedstawiam, to postacie – torsy. Powstały one w procesie poszukiwania cech charakteru człowieka. W swoich pracach rzeźbiarskich wykorzystuje różne materiały: żywicę, tworzywa sztuczne, drewno, styropian i gips. Dodatkowo maluję je, używając farb matowych i z połyskiem, uzyskując w ten sposób sztuczne załamanie światła. Często używam czarnego koloru, ma on w moich pracach duże znaczenie, ma też wiele przeciwstawnych znaczeń, może kojarzyć się ze smutkiem lub z żałobą, ale jest też kolorem wyrażającym elegancję, niezależność, jak i władzę. Pragnę, aby w tych postaciach była tajemniczość i mrok. Uważam, że zestawienie tych dwóch form plastycznych będzie miało dużą siłę oddziaływania na widza i zostanie na dłuższy czas w jego pamięci.

Maksymilian Aleksander Kreutz-Majewski, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Jest sukcesorem rodzinnych tradycji malarskich. Swoje scenograficzne umiejętności doskonalił w okresie stażu w pracowni prof. Andrzeja Kreutz Majewskiego, jako jego długoletni asystent. Zadebiutował w warszawskim Teatrze Wielkim, projektując dekoracje i kostiumy do baletów „La Caprice du sort” i „Synowie Ziemi” do muzyki W. A . Mozart. Kolejną realizacją była scenografia do dramatu Michaela Hacetta w Teatrze Dramatycznym w Warszawie . Po tym sukcesie ponownie podjął współprace z teatrem wielkim, projektując imponującą liczbę kostiumów (400) do widowiskowej inscenizacji „Nabucco” G. Verdiego w reżyserii M. Weiss Grzesiński. Następną realizację „Nabucco” podjął w teatrze Wielkim w Poznaniu. W 1995 r. w Operze Narodowej współpracował przy realizacji scenografii „Wyrywacz Serc” E. Sikory, reżyserii M. Trelińskiego. Twórczość artystyczna Maksymiliana zaowocowała współpracą z Teatrem Telewizji przy opracowaniu dekoracji do „Don Juana” Moliera w reżyserii L. Wosiewicza. Pracując dla teatru, nie porzucił twórczości malarskiej uczestnicząc w wystawach i aukcjach dzieł sztuki, wśród których wymienić można słynną aukcję „Fundacji na rzecz dializy” Wojciecha Fibaka w Katowicach, prowadzoną przez Wiesława Ochmana.

W 1998r. Podjął współprace z Teatrem im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanym, projektując scenografie do „Tragedii Szkockiej” wg „Makbeta” , reżyser B. Wyszomirski. W maju tegoż roku z okazji 13 rocznicy teatru w Galerii Teatru miał wystawę prac graficznych i malarskich.

Maksymilian zajmuje się twórczością w zakresie scenografii, malarstwa i rzeźby, biorąc czynny udział w wystawach, w kraju i za granicą. Kurator kilkunastu wystaw, członek jury w konkursach krajowych i międzynarodowych. Od 2014r.do2017 Wice Prezesem ZPAP/ OŁ. Współzałożyciel grupy ,,Powidoki’’. Odznaczony Złotą Odznaką ZPAP. W latach 2018-2022 Sekretarz Zarządu Głównego ZPAP, Członek Rady Artystycznej Związku Polskich Artystów Plastyków i Kapituły Przyznania Złotej Odznaki ZPAP.

W 2021 został uhonorowany brązowym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

„Czekając na zimorodka” - Małgorzata Politańska o sobie:

Małgośka mówią mi Ci, z którymi znamy się nie tylko z widzenia czy z FB. Oni wiedzą też, że czerwony parasol i czerwone kalosze noszę nie tylko wtedy, kiedy pada deszcz. Zdjęcia robiłam od zawsze. A zaczęło się to wszystko dawno, dawno temu – tak w 8 dekadzie poprzedniego wieku - od aparatu Смена 8. Ot takiej zabawki, a właściwie prezentu od rodziców za piątki na świadectwie ośmioklasistki. Jeszcze w poprzednim stuleciu bardzo istotną rolę w mojej przygodzie z fotografią odegrał pewien człowiek, a właściwie pewna kobieta… Ona nie żyje z fotografii – Ona żyje w świecie fotografii. To pod Jej czujnym okiem i z Jej słowem doradczym zaczęły powstawać już nie zdjęcia, ale fotografie z podróży małych i dużych, tych dalszych i tych całkiem blisko – tuż za miasto - do lasu, na pola i łąki. To Ona ciągle powtarzała i powtarza mi prostą receptę na ciekawe ujęcia: „patrzeć i ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć”… I tak wśród naszych licznych pomysłów - w ubiegłym roku - z tej naszej radosnej fotograficznej twórczości powstał projekt „ZIMORODEK”. Zimorodek to urokliwy, zimujący u nas ptaszek – ok. 16-18 cm i 25-45 gramów szczęścia dla tych, którzy go wypatrzą. Zjawisko, obiekt westchnień i marzenie dla fotografów.

Z tego czekania i wypatrywania powstały setki zdjęć, z których kilka prezentowanych jest na wystawie. Te same miejsca, ten sam krajobraz, tylko jednak inaczej rano, inaczej wieczorem, inaczej o różnych porach roku. Czasem słońce, czasem deszcz, czasem wiatr namaluje jakiś cień czy odbicie na wodzie. Tu nic nie da się zaplanować, tu żyje się chwilą i tym, co zobaczy oko. Piękno i potęga przyrody.

„Między materią a duszą” to wystawa, na której swoje prace zaprezentuje uznana artystka w dziedzinie fotografii Małgorzata Kozakowska. Swoją niezwykłą wrażliwością i szacunkiem przenika ducha natury, wnikliwą obserwacją zakłada maski heroicznym kobietom, krzykiem zmienia zły człowieczy los. W symbolach kryje swoją duszę, karmiąc ją światłem i barwą obrazów. Niepewnością wywraca świat do góry nogami, oczekując z lękiem ostateczności.

„Dojrzała piękność, piękna dojrzałość” Agnieszka Cecot o sobie:

Kiedy patrzę przez obiektyw, widzę więcej niż tylko obrazy. Widzę historie. Dla mnie fotografowanie kobiet, to powołanie. To rodzaj „foto-terapii”, gdzie obiektyw staje się lustrem, w którym kobiety mogą dostrzec swoją autentyczną piękność. „Kobiecość to nie wygląd, ale stan umysłu”. Te słowa są dla mnie jak mantra, która prowadzi mnie przez każdą sesję. Nie wierzę w standardy narzucane przez okładki gazet. Kobiecość to coś znacznie głębszego, coś, co tkwi w naszej istocie. To siła, delikatność, mądrość, której nie można zmierzyć w centymetrach czy rozmiarach ubrania. „To nie wiek, rozmiar czy kolor włosów powodują, że jesteśmy fajną babką, super matką, rewelacyjną przyjaciółką, siostrą, czy cudowną żoną”. Te słowa wibrują w powietrzu podczas każdej sesji. To przypomnienie, że piękno nie ma ograniczeń. To odwaga bycia sobą, niezależnie od tego, ile świeczek miałaś na ostatnim torcie urodzinowym.

Większość kobiet, które przychodzą na sesję, zaczyna od słów: “ja nie jestem fotogeniczna”. Ale ja widzę w nich potencjał, który czeka tylko na odkrycie, to odkrywanie piękna, które tkwi w ich wnętrzu. „Kobiecość ma wiele odcieni”. To zdanie przewija się przez moje myśli, gdy patrzę na różnorodność kobiecych historii, które mam zaszczyt uwieczniać. To delikatność jednej, pewność siebie drugiej, kruchość kolejnej. To odwaga bycia sobą, bez względu na wiek czy doświadczenie.

Wystawa, którą przygotowuję, to nie tylko kolekcja zdjęć. To hołd dla piękna dojrzałych kobiet, które inspirują mnie każdego dnia. To one uczą mnie odwagi i pewności siebie. To moja droga, aby podziękować im za to, że pokazują, że wiek jest tylko liczbą, a prawdziwa kobiecość jest wieczna.

Wystawy można oglądać do 19 lipca.

Na wystawie zostaną zaprezentowane prace laureatów IV Powiatowego Konkursu Plastyczno-Fotograficznego „Jestem Obrazem”.

Wystawa potrwa do końca kwietnia.

„Witajcie w naszej bajce” to wystawa prac inspirowanych twórczością Jana Brzechwy. Poeta przekształcił bajkę, nadając jej funkcję satyryczną, groteskową, filozoficzną. Idąc tropem popularyzacji twórczości Brzechwy, będącego patronem przedszkola, dzieci stworzyły kilkadziesiąt prac ukazujących szerokie spektrum amatorskiej twórczości.

Wydźwięk bajek oraz wierszy na płótnach jest powalający.
Serdecznie zapraszamy.
Wystawę możecie oglądać do 24 kwietnia.

Kilka słów od autorów:

Robert Komora, rocznik 66. Fotografia towarzyszyła mi przez całe moje życie. Zaczynałem pewnie jak wielu, kliszowcami średnio i małoobrazkowymi: Ami 66, Lubitel 166, Certo kn 35. Potem przyszły dalmierze i lustrzanki ze wschodu i zachodu. Dalej pojawił się kompakt cyfrowy Sony, a następnie przesiadka na lustrzanki Sony, którym pozostałem wierny do dziś. Czy lubię fotografować? Uwielbiam! Czy potrafię? Myślę, że radzę sobie, nie mnie jednak to oceniać. Są tacy, którym moje zdjęcia się podobają. Co fotografuję? Przyrodę, reportaże wszelakiego typu oraz ludzi. Czego szukam w fotografii ? Wytchnienia, odpoczynku, zrozumienia otaczającego mnie świata i dotarcia do drugiego człowieka. Podczas mojej wędrówki z aparatem w dłoni, spotykałem wielu fotografów, należałem do kilku grup fotograficznych, a ostatnie lata związany jestem z Bełchatowskim Towarzystwem Fotograficznym. I nie wiem, czy to uznanie kolegów, czy chichot losu, ale wybrano mnie w tym roku do zarządu BTFu. Mam nadzieję, że sprostam temu zadaniu. Cele na najbliższą przyszłość ? Oczywiście Biebrza, w której jestem zakochany, w rezerwie Stawy Milickie. Plany niezrealizowane? Fotoalbum mojego dzieciństwa, Ziemia Chełmińska, która mnie zrodziła, w której stawiałem pierwsze kroki. No i dalsza część albumu - Ziemia Bełchatowska, która mnie przygarnęła, w której dorosłem i nadal mieszkam, odkrywając ciągle jej uroki. Zapraszam na wystawę moich zdjęć.

Nazywam się Artur Kos i jestem fotografem baletowym.

Dynamiczne i niepowtarzalne kadry. Pełne ekspresji, a zarazem wdzięku ujęcia. A wszystko idealnie otulone doskonałym światłem, dopasowanym do wyrazu zdjęcia. Tak, tego oczekuję od fotografii, którą zajmuje się na co dzień. Fotografia baletowa jest tym, czego potrzeba w przestrzeni publicznej i czym bardzo chętnie dziele się, zarażając tym innych!

Ponad 15 lat zaglądam przez wizjer, rejestrując na matrycy aparatu napotkane chwile. Przebyłem niejedne meandry tej formy sztuki. Doświadczyłem wzlotów i upadków, ale zawsze… ZAWSZE poszukiwałem tego, co zachwyca w sztukach wizualnych. Tego, co sprawia, że wydrukowane zdjęcie cieszy oczy oglądających. Odkąd pamiętam portretowałem. Potem rozwijałem się, w różnych kierunkach, nie omijając aktu czy komercyjnych sesji reklamowych. Jednak zawsze w centrum mojej uwagi był człowiek. Po latach doświadczeń dotarłem do musicali, by ostatecznie skoncentrować się na fotografii baletowej, która jest niczym crème de la crème fotografii tańca.

Patronem wystawy jest Prezydent Miasta Bełchatowa Mariola Czechowska oraz Starosta Powiatu Bełchatowskiego Dorota Pędziwiatr.

„Wokół nas” to przegląd twórczości artystów, których drogi zetknęły się podczas studiów podyplomowych na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi, na kierunku „Tworzenie dzieł malarskich i rysunkowych”. Wspólna pasja, chęć rozwoju i realizacja własnych marzeń stały się siłą, która nie tylko zjednoczyła grupę ludzi, ale przede wszystkim otworzyła ich wnętrza, głowy i umysły. Tchnięci przez profesorów z akademii sporą garścią wiedzy, doświadczenia, twórczej kreacji i wiary we własne możliwości rozpoczęli artystyczną drogę, która dla większości stała się naturalnym uzupełnieniem dotychczasowych zmagań, poszerzając horyzonty i dając siłę w sięganiu coraz wyżej.

Prezentowane na wystawie prace są efektem tych działań, będąc jednocześnie przeglądem różnych technik, kierunków i wrażliwości. Otaczający nas świat przedstawiony na obrazach ukazuje niebywałą wręcz różnorodność, która jest dowodem na niezliczoną możliwość interpretacji tego, co nas otacza i przy okazji uświadamia, jak wiele ma do zaoferowania człowiek w najpiękniejszej dziedzinie działalności jaką jest sztuka.

Poniżej zamieszczamy kilka słów od artystów, których prace zostaną zaprezentowane na wystawie.

Andrzej Iwańczyk-Siestrzeńcewicz

Maluję głównie farbami olejnymi i akrylowymi, ale w ostatnim czasie eksperymentuję również z naturalnymi ekologicznymi barwnikami, wywarami z warzyw i owoców. Kilka moich ostatnich prac zostało wykonanych właśnie tymi mediami. Powstały one podczas mojej podróży do Wietnamu. Inspirowała mnie złożoność i wielopoziomowość kontrastów, a także podobieństw kulturowych i przyrodniczych. Tworzę również instalacje artystyczne syntetyzujące sztukę. Często wykorzystuję w nich istniejące już materiały, którym nadaję inny wymiar i znaczenie. Staram się docierać do odbiorców poprzez różne sposoby i poziomy oddziaływania wizualnego. Kontynuuję tradycje artystyczne moich przodków - mojego pradziadka, wileńskiego malarza Stanisława Bohusz-Siestrzeńcewicza, mojego dziadka Antoniego oraz wuja Zbigniewa Siestrzeńcewicza.

Joanna Kutera

W sztuce interesują mnie emocje - i jako odbiorcę i twórcę. Bo sztuka powinna je wzbudzać, wtedy ma sens. WSZYSTKO może być ich nośnikiem - każdy motyw, moment, wrażenie.. Trzeba  je tylko „uchwycić”… I tego szukam - w twórczości innych i swojej. Zajmuję się głównie malarstwem olejnym i rzeźbą.

Grażyna Stanisławska

Fascynuje mnie bogactwo natury – jej różnorodność, piękno i moc, a także ulotność, przemijanie i odradzanie oraz jedność. Lubię bawić się kolorami. Na moich obrazach królują kwiaty, drzewa, ptaki, a także krajobrazy gór, morza, pól. Rysuję także portrety, głównie węglem. Poza malowaniem i fotografią wyplatam ze sznurków torebki oraz zdobię pudełka i inne przedmioty metodą decoupage. Niezależnie od tego, co tworzę i w jakiej technice, proces tworzenia jest dla mnie medytacją, poznawaniem siebie i poszukiwaniem wewnętrznej harmonii. Na wystawie w MCK Bełchatów prezentuję kilka prac drzew i lasu oraz gór widzianych moimi oczami, a wyrażonych w technice suchych pasteli oraz akwareli. Część moich prac malarskich oraz fotograficznych można także obejrzeć na stronie gra-art.pl

Magdalena Mamińska

Odkąd pamiętam sztuka była mi bliska, ale do realizowania się w niej dojrzewałam ponad
30 lat. W moim malarstwie prezentuję wizje, które od zawsze mi towarzyszą. Ich interpretacja jest dla mnie twórczym procesem, który jednocześnie uwalnia emocje życia codziennego. Dzięki temu sztuka staje się nie tylko kreacją, ale także formą terapii. Zajęcia na akademii uświadomiły mi, jak bardzo mi tego brakowało i otworzyły na zupełnie nowe artystyczne doznania. Przy okazji poznałam wspaniałych ludzi będących na podobnym poziomie wrażliwości. I tak rozpoczęłam zupełnie nowy rozdział w swoim życiu przepełniony poszukiwaniem inspiracji, akceptacją oraz niebywałym samorozwojem.

Dominik Orzeł

Na co dzień moim narzędziem pracy jest komputer. Zimny ekran, klawiatura i myszka. Jestem architektem i po prostu projektuję budynki. Od zawsze jednak moją wyobraźnię zajmowały kolory i formy bardziej naturalne. Stąd wzięło się moje malarstwo i Studia Podyplomowe na ASP w Łodzi. Obecnie pociąga mnie las. Dom nieoczywisty i naturalny. Drzewa, cienie i leśne ścieżki. Malując często się zatracam i finalnie nie jestem zadowolony z efektu. Zamalowuję to co powstało i próbuję od nowa.

Przemysław Rybiński

W dzisiejszych niezwykłych, pędzących czasach obcowanie ze sztuką oraz tworzenie daje możliwość intymnego, pogłębionego kontaktu ze sobą, ukierunkowuje i wzmacnia wektor poszukiwań raczej w głąb niż na zewnątrz, odrywa od pędu codzienności, co pozwala spojrzeć z dystansem, nową perspektywą na zmieniającą się rzeczywistość, jak też z pewną ironią.

Inspirację do swojej twórczości czerpię z własnych zainteresowań, w których czołowe miejsce zajmują psychologia, literatura, przyroda, a także wymiar społeczno – polityczny i kulturalny międzywojnia oraz współczesności.

Karolina Sobierajska

Malarstwem olejnym i akrylowym zajmuję się od trzech lat. Prace, które tworzę mają swój początek w świecie, który nas otacza. Z obserwowanego otoczenia wybieram elementy, które warto dokładnie zaprezentować w obrazach, a które powinny zadawać pytania. Moją największą inspiracją jest natura, gdyż jest zmienna i nieoczywista. Dzięki temu mój proces twórczy staje się dynamiczny i fascynujący.

Marzena Stefanków

Od najmłodszych lat interesuję się sztuką, a moja pasja do malarstwa rozwijała się równolegle z fascynacją przyrodą. Kocham obserwować świat wokół siebie i oddawać jego piękno na płótnie. Moje prace często odzwierciedlają tę miłość do natury, wprowadzając widza w krainę barw i form, które mogą być czasem subtelne i delikatne, a innym razem dynamiczne i ekspresyjne.Główne techniki malarskie, jakie stosuję to akwarela i olej. Używam ich zgodnie z tematem i emocjami, jakie chcę przekazać za pomocą moich obrazów. Akwarela pozwala mi na subtelne gradacje kolorów i delikatne przejścia, podczas gdy olej daje mi większą swobodę w kreowaniu tekstury i głębi. Poza malowaniem prowadzę również własną pracownię ceramiczną, gdzie eksperymentuję z formą i różnymi technikami, tworząc unikatowe przedmioty łączące w sobie funkcjonalność z artystycznym wyrazem. Jestem otwarta na nowe wyzwania i inspiracje. Dążę do doskonalenia swojego rzemiosła i poszukiwania nowych dróg wyrazu artystycznego.

Romualda Tarasiuk

Tworzę w różnych technikach: obrazy na płótnie, ceramika, pastele, grafika. Lubię eksperymentować. Aktualnie zafascynowana jestem akwarelą. Jest to niełatwa technika. Wymaga szybkich reakcji, zdecydowania, jest jednocześnie subtelna, delikatna i lekka. Tematy moich prac wynikają z osobistego zamiłowania do natury, piękna przyrody. To z niej głównie czerpię inspiracje. Moje prace znaleźć można między innymi w prywatnych kolekcjach w Polsce i na świecie.

Monika Związek (Arien Loves) – bełchatowianka, z zamiłowania malarka, z wykształcenia magister turystyki.

Od dziecka lubiła rysować, ale swoją przygodę z malarstwem rozpoczęła latem w 2021 roku.
Maluje przede wszystkim abstrakcje, wykorzystując głównie technikę Pouringu. Inspiruje ją życie codzienne i otaczający świat.
Pomimo ograniczonej ilość czasu, nieustanie rozwija się artystycznie. Swoją twórczość traktuje przede wszystkim jako relaks i swego rodzaju, autoterapię.

Jest to kolejna wystawa prac malarki, a jej twórczość zyskuje coraz większe grono zwolenników.

Serdecznie zapraszamy. Wystawa potrwa do końca lutego.

Krzysztof Ciszewski o projekcie:

Pomysł na autorską interpretację (nie kopię) dzieł mistrzów malarstwa urodził się dość dawno i zakończył się na sześciu szkicach do fotografii, które pozostały w szkicowniku i czekały na realizację. Przysłowiowym „zapalnikiem” były moje fotograficzne spotkania z wychowankami Ośrodka Szkolno-Wychowawczego im. Janusza Głuchowskiego w Bełchatowie, na które zaprosiła mnie Ania Wojtczyk, jedna z wychowawczyń. Na jednym ze spotkań zaproponowałem profesjonalną sesję z charakteryzacją, światłami i co najważniejsze, castingiem na postacie, które będą pozować do zdjęć. Przedstawiłem pierwsze sześć obrazów i moją autorską interpretację każdego z nich. Pomysł uzyskał pełną akceptację ze strony wychowanków oraz wychowawców. Już na pierwszym spotkaniu Małgosia stwierdziła, że chce pozować do obrazu Vermera „Mleczarka” i rezerwuje sobie tę postać, bo jak stwierdziła, jest do niej podobna. Marcel ze swoją bujną fryzurą został natychmiast Kopernikiem. Rola „Stańczyka” przypadła Arturowi, ponieważ moja piłkarska interpretacja przypadła Mu do gustu. Stwierdził, że jest zapalonym kibicem piłkarskim. Ola otrzymała propozycję interpretacji obrazu Vermera „Dziewczyna z perłą”, bo zauroczyły mnie Jej piękne oczy, a Sandra zachwyciła mnie swoim tajemniczym uśmiechem, więc wcieli się w Mona Lisę Leonarda da Vinci. Casting na pozostałych modeli przebiegł bez większych problemów i z pełną akceptacją wychowanków Ośrodka. Kolejnym etapem przed sesjami było omówienie z każdym z uczestników poszczególnych obrazów oraz mojego sposobu ich interpretacji.

Przed rozpoczęciem sesji zaproponowałem mojej fotograficznej koleżance Katarzynie Pawelec (AFRP) wspólną realizację projektu, który nazwałem „SZTUKA w specjalnym wydaniu”. Propozycja została przyjęta. Kasia zajmowała się przygotowaniem modeli i modelek do sesji (ubiór, stylizacja, make-up), ale wspierała mnie przy bezpośredniej realizacji swoimi uwagami i cennymi sugestiami. Umówiliśmy się, że w trakcie realizacji będzie także gromadzić materiał filmowy z przebiegu projektu, z którego powstanie film. Okazało się, że Katarzyna, korzystając z ogromnego zaangażowania uczestników i uczestniczek, zrealizowała także kilka swoich interpretacji obrazów mistrzów malarstwa. Prace będą prezentowane na wernisażu.

Serdecznie zapraszamy.

Ekspozycję patronatem honorowym objęła prezydent Mariola Czechowska.

Wystawa potrwa do końca lutego.

Radosław Kolanek wystawa „Skrawki przyrody”.

"Piękno przede wszystkim polskiej natury, którym zachwycam się od dzieciństwa ukazane na moich fotografiach to złożony proces i lata doświadczeń w obcowaniu ze światem dzikiej przyrody.

Miłość do światła poranka pozwala mi zapisywać magiczne i niepowtarzalne chwile. Przenoszę Was w świat często niedostępny i wciąż dziki mimo ogromnej urbanizacji i działalności człowieka.

W moich fotografiach zawarty jest przekaz dla nas wszystkich, że coś raz nam ofiarowane, nie jest dane na zawsze. Dbajmy o piękno naszej planety, przyrody i otaczającego nas życia tak, abyśmy na pokolenia mogli z radością w nim egzystować. Świat, o który wspólnie powinniśmy dbać aby nasze dzieci w przyszłości mogły się nim cieszyć tak jak my.

Fotografuję sprzętem marki Nikon, który zapewnia mi niezawodność w trudnych warunkach terenowych i atmosferycznych. Fascynuje mnie również świat wodny.

Wykorzystanie pływadła fotograficznego otworzyło przede mną nową perspektywę podziwiania przyrody z perspektywy lustra wody.

Również górskie wyprawy fotograficzne są dziedziną, która uczy ogromnej pokory do sił natury jednocześnie dając ogrom satysfakcji z aktywnego spędzania czasu w naturze."

Małgorzata Mikołajczyk (ur. 1958 r.) wystawa fotografii pt. "Alternatywnie".

Z wykształcenia fizyk (Uniwersytet Łódzki), z zawodu fotograf. Ukończyła Studia Podyplomowe z Fotografii i Informacji Obrazowej w Uniwersytecie Warszawskim (1989 r.). W latach 2001 - 2018 wykładowca w Warszawskiej Szkole Fotografii i Grafiki Projektowej. Od czasu przejścia na emeryturę prowadzi tylko warsztaty fotograficzne w Ośrodku Wsparcia Osób z Niepełnosprawnościami „Partnerzy” w Warszawie. W latach 90. redagowała pisma branżowe Foto i Foto-Kurier. Przez 2 lata była redaktorem naczelnym miesięcznika FOTO. Dziś współprowadzi bloga: www.pisanieofotografi.pl.

Od początku swojego fotograficznego życia zajmowała się pejzażem. Pierwsze nagrody w 1991. w Biennale Fotografii Górskiej w Jeleniej Górze i Biennale Krajobrazu Polskiego w Kielcach były potwierdzeniem, że poszukiwanie własnej drogi w tego rodzaju fotografii, uprawianej przecież od początku jej istnienia, ma sens. Zawodowo związana była z prasą kobiecą.

Z różnych dziedzin fotografii jej ulubioną jest obecnie abstrakcja. Ciągle eksperymentuje z formą. Znajduje własne pejzaże w miejscach zupełnie nieoczekiwanych. Szuka raczej skojarzeń i wrażeń niż perfekcyjnego odwzorowania rzeczywistości.

Wybrane wystawy indywidualne:

2020 - Pejzaże abstrakcyjne - Galeria Obserwacja, Warszawa
1994 - Linia życia - Mała galeria ZPAF-CSW, Warszawa
1992 - Pejzaże nieprawdziwe – Galeria Antygen – Łódź oraz Galeria Fotografii ZPAF Okręg Śląski w Katowicach

Wybrane wystawy zbiorowe:

2022 - Otwarte Mistrzostwa Fotograficzne w Olsztynie (II nagroda)
2022 - 15th Julia Margaret Cameron Award Exhibition – I nagroda w kategorii Still Life, Barcelona, Hiszpania
2021 – „Przytrzymać czas” – Muzeum Książki Artystycznej, Łódź
2021 – „WhoMan x OEES” – ICE Kraków Congress Centre, Kraków
2021 – Biachma – Bienal De Arte Contemporaneo, El Tigre, Wenezuela
2021 -„Stories – Narrative Photography” – Ph21 Gallery, Budapest, Hungary
2020 – Women Street Photographers – Malaysia Photo Festival, Kualalumpur, Malezja

Dzieła powstały za pomocą techniki polegającej na formowaniu kompozycji z różnych materiałów i tworzyw, które łączone są z tradycyjnymi technikami plastycznymi.

Obrazy będzie można oglądać od 4 do 31 stycznia 2024 roku na dolnym foyer MCK PGE Gigantów Mocy.
Zapraszamy do oglądania.

Galeria sztuki ma charakter kameralny. Daje możliwość prezentacji  przede wszystkim lokalnym twórcom. W naszej galerii mają miejsce finały konkursów plastycznych organizowanych przez MCK dla młodych mieszkańców miasta i powiatu bełchatowskiego, promujące kreatywność artystyczną w wielu dziedzinach plastyki. Oferta otwarta jest także dla artystów spoza Bełchatowa. Czas trwania wystaw wynosi około trzech tygodni.

Galeria sztuki ma charakter kameralny. Daje możliwość prezentacji  przede wszystkim lokalnym twórcom. W naszej galerii mają miejsce finały konkursów plastycznych organizowanych przez MCK dla młodych mieszkańców miasta i powiatu bełchatowskiego, promujące kreatywność artystyczną w wielu dziedzinach plastyki. Oferta otwarta jest także dla artystów spoza Bełchatowa. Czas trwania wystaw wynosi około trzech tygodni.

Galeria sztuki ma charakter kameralny. Daje możliwość prezentacji  przede wszystkim lokalnym twórcom. W naszej galerii mają miejsce finały konkursów plastycznych organizowanych przez MCK dla młodych mieszkańców miasta i powiatu bełchatowskiego, promujące kreatywność artystyczną w wielu dziedzinach plastyki. Oferta otwarta jest także dla artystów spoza Bełchatowa. Czas trwania wystaw wynosi około trzech tygodni.

Galeria sztuki ma charakter kameralny. Daje możliwość prezentacji  przede wszystkim lokalnym twórcom. W naszej galerii mają miejsce finały konkursów plastycznych organizowanych przez MCK dla młodych mieszkańców miasta i powiatu bełchatowskiego, promujące kreatywność artystyczną w wielu dziedzinach plastyki. Oferta otwarta jest także dla artystów spoza Bełchatowa. Czas trwania wystaw wynosi około trzech tygodni.

Galeria sztuki ma charakter kameralny. Daje możliwość prezentacji  przede wszystkim lokalnym twórcom. W naszej galerii mają miejsce finały konkursów plastycznych organizowanych przez MCK dla młodych mieszkańców miasta i powiatu bełchatowskiego, promujące kreatywność artystyczną w wielu dziedzinach plastyki. Oferta otwarta jest także dla artystów spoza Bełchatowa. Czas trwania wystaw wynosi około trzech tygodni.

Galeria sztuki ma charakter kameralny. Daje możliwość prezentacji  przede wszystkim lokalnym twórcom. W naszej galerii mają miejsce finały konkursów plastycznych organizowanych przez MCK dla młodych mieszkańców miasta i powiatu bełchatowskiego, promujące kreatywność artystyczną w wielu dziedzinach plastyki. Oferta otwarta jest także dla artystów spoza Bełchatowa. Czas trwania wystaw wynosi około trzech tygodni.

Galeria sztuki ma charakter kameralny. Daje możliwość prezentacji  przede wszystkim lokalnym twórcom. W naszej galerii mają miejsce finały konkursów plastycznych organizowanych przez MCK dla młodych mieszkańców miasta i powiatu bełchatowskiego, promujące kreatywność artystyczną w wielu dziedzinach plastyki. Oferta otwarta jest także dla artystów spoza Bełchatowa. Czas trwania wystaw wynosi około trzech tygodni.

Galeria sztuki ma charakter kameralny. Daje możliwość prezentacji  przede wszystkim lokalnym twórcom. W naszej galerii mają miejsce finały konkursów plastycznych organizowanych przez MCK dla młodych mieszkańców miasta i powiatu bełchatowskiego, promujące kreatywność artystyczną w wielu dziedzinach plastyki. Oferta otwarta jest także dla artystów spoza Bełchatowa. Czas trwania wystaw wynosi około trzech tygodni.

Galeria sztuki ma charakter kameralny. Daje możliwość prezentacji  przede wszystkim lokalnym twórcom. W naszej galerii mają miejsce finały konkursów plastycznych organizowanych przez MCK dla młodych mieszkańców miasta i powiatu bełchatowskiego, promujące kreatywność artystyczną w wielu dziedzinach plastyki. Oferta otwarta jest także dla artystów spoza Bełchatowa. Czas trwania wystaw wynosi około trzech tygodni.