Szepty i krzyki

Od 7 do 30 kwietnia w Galerii MCK można oglądać wystawę malarstwa Małgorzaty Rynarzewskiej pt. „Dotyk”. Dla zwiedzających przeznaczona jest pięknie wydana ulotka prezentująca dokonania artystki. Małgorzata Rynarzewska  mówi, że jej obrazy to „napięcie i cisza, równowaga między krzykiem a szeptem, to dopełnienie i poszerzenie świata teatru, który jest jej tak bardzo bliski’’. Jej sposób postrzegania twórczości, pięknie oddają słowa: „W malarstwie poszukuję tego, co nie przemija. Stąd tematy kobieta, bursztyn – świat rządzony nieprzekraczalnymi i zarazem poznawalnymi prawami. To archetyp Dzikiej Kobiety i Dzikiej Przyrody – erupcja piękna sprzed wieków, harmonii i wyciszenia, prawdy o mnie samej, która bezpośrednio dotyka moich uczuć. To rozmowa każdego dnia wciąż od nowa ze sobą i widzem o trudnej miłości trudnego świata. Moje malarstwo to próba zdefiniowania tego co nie poddaje się żadnym definicjom, co niewidzialne ale jak najbardziej realne. Potrzebujemy piękna, muzyki, poezji, malarstwa, potrzebujemy otwarcia i koloru i jeśli choć małą cząstkę tego mogłam przekazać, to czuję się szczęśliwa”. Wśród kilkunastu prezentowanych obrazów przeważa kolor czerwony, brązowy, zielony i złoty. W centralnym punkcie wielu z nich jest kobieta w czerwonej, długiej sukni, która zlewa się z równie czerwonym tłem. Dobrze widoczna jest tylko twarz.  

Dorobek Małgorzaty Rynarzewskiej jest imponujący. Podobnie jak obrana przez nią ścieżka kariery. Zajmuje się malarstwem, przede wszystkim olejnym, scenografią, konserwacją zabytków, architekturą wnętrz i terenów zielonych, wystawiennictwem, edukacją dzieci i młodzieży. Prowadzi także zajęcia malarskie na Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Posiada dyplom nauczyciela sztuki życia Vedic Art.

Studiowała na Akademii Ekonomicznej i Akademii Sztuk Wizualnych w Poznaniu – dyplom z projektowania wnętrz i ogrodów w pracowni prof. A. Oleksyn oraz konserwacji obrazów. Przez wiele lat (1983 – 1991) zajmowała się projektowaniem mody młodzieżowej w Polsce i w Niemczech. Za malowniczość projektów dzianin otrzymała nagrodę niemieckiego domu towarowego HORTEN. W latach 1991-92 była kierownikiem produkcji w Studio Filmów Animowanych w Poznaniu. W latach 1992-93 była specjalistką d/s produktu w Quelle. W latach 1993-98 była pełnomocnikiem dyrektora d/s produkcji w Teatrze Polskim w Poznaniu, a następnie pełniła obowiązki dyrektora tego teatru. Była współautorką wielu scenografii filmowych i teatralnych. Obecnie pracuje jako plastyk w Muzeum Zamek Górków w Szamotułach. Prowadzi zajęcia plastyczne dla dzieci, również dzieci upośledzonych, a także na Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Jej autorski program edukacyjny zdobył pierwsze miejsce w Polsce w konkursie Towarzystwa Wschód  „Edukacja Globalna przez sztukę”.  Aranżuje wystawy muzealne, jest kuratorem wystaw malarskich, etnograficznych i myśliwskich.  Prowadziła zajęcia z koloroterapii w ośrodku dla osób z porażeniem mózgowym po urazach i udarach mózgu CEREBRUM. Ale jej największą pasją jest malarstwo. Jest członkiem zarządu Stowarzyszenia „Bursztynowa planeta JANTAR” mającego za cel ochronę, a przede wszystkim ukazanie piękna bursztynu bałtyckiego, poprzez organizację wystaw prac plastycznych inspirowanych bursztynem w ramach programu „Bursztynowa Planeta JANTAR inspiruje artystów” . Uczestniczyła także w targach i konferencjach bursztynniczych. Jest członkiem stowarzyszenia „Wiedza, Kultura, Pomoc”.

Artystka bierze udział w Międzynarodowych Plenerach Malarskich jak również w Triennale Tkaniny w Kowarach. Jej prace były prezentowane na stu wystawach – jeśli wymienić tylko te najważniejsze.  

Prace Małgorzaty Rynarzewskiej znajdują się w kolekcjach w Polsce i zagranicą,  w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii oraz Stanach Zjednoczonych.

oprac. Anna Staniaszek